Sam czytam różne blogi podróżnicze i stwierdziłem, że w sumie warto założyć taki swój pamiętnik do wspomnień, a przy okazji podzielić się wrażeniami z innymi podróżnikami. Jest to też fajna pamiątka dla mnie samego. Miło jest zawsze powspominać swoje wyprawy. Zapraszam, więc do zaglądania tutaj od czasu do czasu. Można także zadawać pytania, sugestie. Na każde z nich z miłą chęcią odpowiem. Blog powstał w sierpniu 2012 roku i mam nadzieję, że zawsze będzie obecny w sieci.
O mnie
Urodzony gdynianin. Z zawodu włóczykij. Człowiek o wielu pasjach. Największą są podróże. Wolne chwile lubię spędzać na łonie natury. Uwielbiam długie wędrówki piesze. Wędrowałem po polskim wybrzeżu (Mielno - Łeba - Rozewie - Hel - Puck - Gdynia - Krynica Morska), norweskich fiordach, szkockim Highlandzie, Głównym Szlaku Beskidzkim oraz Sudeckim, Małym Szlaku Beskidzkim, nadmorską drogą św. Jakuba z Irun do Santiago de Compostela i dalej drogą Camino de Fisterra do Muxii oraz Drogą Portugalską z Fatimy przez Porto do Santiago. Podróżuję od 2008 roku. Oprócz poznawania świata, interesuję się uprawą roślin (z tripów czasami zabieram jakieś egzotyczne okazy, najczęściej sukulenty), sportem, geografią, ekonomią, meteorologią. Uciekam od schematu. Staram się podążać własną ścieżką. Czasami dziwną, niezrozumiałą dla innych, dla mnie najpiękniejszą ze wszystkich.
„Dokąd się spieszą? – to nie jest miałkie pytanie dotyczące śmierci, lecz zdziwienie, że tak ważne jest dla nich to, co nieistotne. Poranne wstawanie, potem higiena, rodzina, środki komunikacji; osiem godzin w pracy – przeważnie nieistotnej, nienależącej do egzystencji – potem zakupy, znowu środki komunikacji, trochę – możliwie dalekiej od egzystencji – rozrywki, w najlepszym razie spółkowanie, i w końcu sen albo nocna bezsenność. Żyją w taki sposób, że w ogóle nie biorą udziału w swoim życiu, jednak to, co się z nimi dzieje, muszą wcześniej, czy później uznać za to, czym jest – za swoje życie.” Imre Kertesz
"Wolność oznacza odpowiedzialność. A to jest właśnie to, czego się większość ludzi obawia." George B. Shaw
„Bo ja mogę pozwolić sobie na ten luksus, żeby być opuszczony, choć ja nigdy opuszczony nie jestem, ja jestem tylko sam, by móc żyć w zaludnionej myślami samotności, bo ja po trosze jestem entuzjastą nieskończoności i wieczności, a Nieskończoność i Wieczność chyba gustują w takich ludziach jak ja.” B. Hrabal
„Skąd mi się wzięła potrzeba, żeby tu przyjechać. Zgubić się gdzieś, zahibernować, teraz tylko tego chciałem, spać, długo czytać, nie myśleć zbyt wiele. Marzyłem, żeby mnie nie było przez następne godziny, żeby się wyłączyć, zresetować, pyk i mnie nie ma.” W. Nowicki „Salki”
Szkocja, maj 2018 |
Podlasie, sierpień 2017 |
Norwegia, czerwiec 2017 |
Szkocja, maj 2018 |
Beskidy, lipiec 2017 |
Camino Portugalskie, lipiec 2018 |
Beskidy, lipiec 2018 |
Henry David Thoreau – Walden, czyli życie w lesie
"W życiu zdarzają się chwile, które są punktami zwrotnymi naszej egzystencji - drobne przebłyski intuicji, kiedy wiemy, że nareszcie zrobiliśmy coś dobrego, kiedy myślimy, że wybraliśmy właściwą drogę." Robyn Davidson
"Jeśli myślisz, że przygody bywają niebezpieczne, spróbuj rutyny. Ona jest śmiercionośna." Paulo Coelho
„Jeśli kiedykolwiek zamierzasz cieszyć się życiem – teraz jest na to czas – nie jutro, nie za rok.. Dzisiaj powinno zawsze być naszym najwspanialszym dniem.” T. Dreier
"Bogactwo człowieka proporcjonalne jest do liczby rzeczy, z których potrafi zrezygnować." Henry David Thoreau, Walden, czyli życie w lesie
"Moje życie, jak każde inne, jest zagadkowe, nieodwołalne i święte. Tak bliskie, tak dzisiejsze, tak bardzo moje. Dać się mu toczyć to najdziksza droga." Dzika Droga
"Znudziło mnie życie w mieście. Z jego powtarzalnością. Podejmowanie i rzucanie różnych zajęć i studiów. Miałam dosyć egocentryzmu, negatywizmu, chorób mojego pokolenia, mojej płci i mojej klasy. Decyzja by działać była początkiem podróży. Kiedy zbyt długo tkwimy w jednym miejscu, trzeba rzucić granat i odskoczyć i modlić się. Plan to idiotyzm... "
"A więc wyobraź sobie, że umarłeś i leżysz martwy. A teraz spójrz na swoje problemy z tej perspektywy. Czyż wszystko nie ulega zmianie? Cóż za wspaniała medytacja. Jeśli masz na to czas, powtarzaj ją codziennie. Może brzmi to niewiarygodnie, ale przywróci ci to życie." Anthony de Mello
"Ludzie najczęściej śpią, nie zdając sobie z tego sprawy. Rodzą się pogrążeni we śnie. Żyją, śniąc. Nie budząc się, zawierają małżeństwa. Płodzą dzieci we śnie i umierają, nie budząc się ani razu." Anthony de Mello
"Podróżowanie pieszo zwraca nam życie." Robb Maciąg
"Jeśli myślisz, że przygody bywają niebezpieczne, spróbuj rutyny. Ona jest śmiercionośna." Paulo Coelho
"Bogactwo człowieka proporcjonalne jest do liczby rzeczy, z których potrafi zrezygnować." Henry David Thoreau, Walden, czyli życie w lesie
"Pracując, ludzie kierują się błędnym założeniem. W krótkim czasie lepsza część człowieka zostaje worana w ziemię i zamienia się w kompost. Zatrudnieni pozornie przez los powszechnie zwany koniecznością (…), gromadzą skarby, które zostaną pożarte przez mole albo rdzę lub ukradzione przez złodziei. Prowadzą życie głupców, o czym się przekonają, gdy dobrną do końca (…)."
"Trawimy życie na drobiazgach. Prostota, prostota i jeszcze raz prostota! Tak, niechaj ludzkie sprawy ograniczą się do dwóch czy trzech, a nie stu czy tysiąca: zamiast liczyć do miliona, człowiek powinien liczyć do dwunastu, a rachunki prowadzić na paznokciu kciuka. Pośród tego rozbujanego morza cywilizowanego życia należy się liczyć z chmurami, sztormami, ruchomymi piaskami i tysiącem innych spraw, aby człowiek mógł żyć, nie zaś utonąć i pójść na dno, nigdy nie dobijając do portu na skutek złych obliczeń. Ten, komu się powiedzie, musi naprawdę być dobrym rachmistrzem. Należy upraszczać, upraszczać."
"Podróżowanie pieszo zwraca nam życie." Robb Maciąg
"Ilekroć znajdziesz się po stronie większości zastanów się przez chwilę." Mark Twain
"I niech sobie będą wszyscy mądrzy ze swoimi rozumami, a ja z moją miłością niech sobie będę głupi." Edward Stachura
"Moje życie, jak każde inne, jest zagadkowe, nieodwołalne i święte. Tak bliskie, tak dzisiejsze, tak bardzo moje. Dać się mu toczyć to najdziksza droga." Cheryl Strayed
----------------------------------------"Pewnego dnia wędkarz wyciągnął się na pięknej plaży, trzonek wędki tkwił umocowany w piasku, a żyłka wrzucona była daleko w migoczące fale przyboju. Cieszył się ciepłem popołudniowego słońca i perspektywą złapania ryby.
W tym czasie plażą podążał biznesmen, usiłując uwolnić się od choćby odrobiny stresu dnia spędzonego w biurze. Zauważył wędkarza leżącego na plaży i chciał się dowiedzieć, dlaczego ten człowiek łowi sobie ryby, zamiast znaleźć lepszą pracę i zarabiać na siebie i swoją rodzinę. „W ten sposób nie nałowisz dużo ryb” – zwrócił się biznesmen do wędkarza – „Powinieneś więcej pracować, zamiast tak sobie leżeć na plaży!”.
Wędkarz spojrzał na biznesmena, uśmiechnął się i zapytał: „A co ja z tego będę miał?”
„Możesz kupić sobie dużą sieć i łowić dużo ryb” – padła odpowiedź.
„A wtedy co z tego będę miał?” – odparł wędkarz nadal się uśmiechając.
Biznesmen odpowiedział mu na to: „Zarobisz pieniądze i będziesz mógł kupić sobie łódź rybacką, przez co złowisz jeszcze więcej ryb”.
„A wtedy co z tego będę miał?” – ponownie zapytał wędkarz.
Biznesmena już zaczęły denerwować te ciągłe pytania. Będziesz mógł kupić sobie kuter rybacki i zatrudnić pracowników, żeby za ciebie pracowali” – odrzekł.
„A wtedy co z tego będę miał? – powtórzył wędkarz.
Biznesmena ogarnęła złość. „Czy ty nic nie rozumiesz? Możesz stworzyć całą flotę statków rybackich, pływać po łowiskach całego świata, a wszyscy pracownicy będą łowili za ciebie ryby!”.
Ponownie wędkarz powtórzył swoje pytanie: „A co ja z tego będę miał?”
Biznesmen rozsierdził się tak, że aż poczerwieniał na twarzy i wrzasnął na wędkarza: „Czy ty nie rozumiesz, że wtedy byłbyś tak bogaty, że już nigdy w życiu nie musiałbyś pracować? Wtedy mógłbyś spędzić resztę życia wylegując się na plaży, oglądając zachód słońca i nie mając żadnych trosk!”.
Wędkarz z niezmiennym uśmiechem na twarzy spojrzał na biznesmena: „A ty myślisz, że co ja teraz robię?”
-------------------------------------
"Każdy ma taki świat, jaki widzą jego oczy." José Saramago
Jesteś prawdziwym cudem tego świata.
Jesteś wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju, niepowtarzalny.
"Spore przestrzenie dla łazików, radość dla duszy i oka, również oddalenie i spokój, odizolowanie się od ludzi i napięcia związanego z energią i pośpiechem miesc, które są skupiskami ludzkimi i przedmiotów przez człowieka wytworzonych niekoniecznie i nie do końca wiadomo w jakim celu." Tomasz Mackiewicz
"Dlaczego? Bo nie znałem i nadal nie znam odpowiedzi. Nie potrafię wyjaśnić, dlaczego robię to, co robię, czego szukam, co wciąż pcha mnie w drogę, co do której nie mam specjalnie wygórowanych oczekiwań ani szczególnych wyobrażeń. Doskonale zdaje sobie sprawę, że łatwo nie będzie, mimo to bezustannie, niemal cyklicznie, rokrocznie rozpoczynam kolejną wędrówkę, włócząc się dziesiątki tysięcy kilometrów bez uświadomego celu i bez większego sensu. Nie mam pojęcia dlaczego przekładam drogę ponad dom, trud ponad wygodę, samotność ponad rodzinę i przyjaciół, ryzyko i niepewność ponad spokój i bezpieczeństwo. Może po prostu lubię być w drodze. Podobno wędrowne ptaki tak mają. Odnajdują wewnętrzny spokój i są szczęśliwe tylko wtedy, kiedy są w ruchu. ... Jeżdżę, aby jeździć. A reszta to tylko dodatki. Do szczęścia." Tomasz Mackiewicz
"Własny dom, mieszkanie na kredyt, nowe samochody, kariera to iluzje. Groźne, zniewalające iluzje, bo chcąc je osiągnąć, pracujemy na nie, człowiek nawet nie czuje, jak staje się elementem i ofiarą systemu wyzysku." Tomasz Mackiewicz
"Życie w bazie jest ciekawym doświadczeniem. Punk w czystej postaci, freedom w najwyższej formie. Totalna hibernacja wobec świata zewnętrznego. Po prostu istniejemy. W zgodzie ze wszechświatem". Tomasz Mackiewicz
"Nie uniknie się swojego losu. Najbardziej drażni ludzi to, że ryzykujemy życie dla czegoś, co wydaje się kompletnie bezużyteczne, nikomu niepotrzebne. Ale może jest to potrzebne tym, którzy to robią? Może oni po prostu potrzebuje tego, żeby żyć, żeby istnieć?" Tomasz Mackiewicz
"Anulka, przecież to jest tylko parę cegieł. Kredyt, ziemia, czy to musi cię kosztować całe, kurwa, życie, żeby mieć dom? A jakby ja chciał zamieszkać w lesie? Nie wolno. Więc gdzie jest ta wolność? Wykopałbym sobie dziurę w ziemi i tam zamieszkać. Ale nawet tego nie wolno, bo wyrzucą". Tomasz Mackiewicz
Dzień dobry
OdpowiedzUsuńZapraszam do kontaktu na: kontakt@blog-media.pl
Chciałabym przedstawić informacje na temat możliwości współpracy reklamowej
Pozdrawiam serdecznie
Magdalena
:))
OdpowiedzUsuńTY. Mój Włóczykiju , już nie długo wracam z Gołdapi, jednak z kierowcą i samochodem...nie na pieszo... ...
OdpowiedzUsuńA, Ty trzymaj dumnie głowę w chmurach :))
Twoja .M-A:)
Świetne cytaty, ale sugerował bym usunięcie duplikatów.
OdpowiedzUsuń